Συνοπτική περίληψη των αποφάσεων 23 και 25/2019.
Οι ως άνω αποφάσεις αφορούσαν την προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών (ΑΑΠ) εναντίον απόφασης του Δήμου Λευκωσίας να κατακυρώσει τον διαγωνισμό για την Προμήθεια και αντικατάσταση 7,295 φωτιστικών σωμάτων οδικού φωτισμού στην επικράτεια του Δήμου Λευκωσίας, στην ESCO AHK.
Προσφεύγοντες ήταν δύο άλλοι προσφοροδότες, οι οποίοι δεν ήταν οι αμέσως φθηνότεροι μετά την ESCO AHK, ενώ το κύριο κριτήριο επιλογής ήταν η χαμηλότερη προσφορά. Λόγω των κοινών θέσεων των Αιτητών στις δύο προσφυγές, μεγάλα και κρίσιμα μέρη της πρώτης απόφασης αντιγράφονται στην δεύτερη.
Η Αναθέτουσα Αρχή ήγειρε προδικαστική ένσταση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος των Αιτητών. Η ΑΑΠ απορρίπτοντας την προδικαστική ένσταση ανάφερε ότι όταν οι Αιτητές υποβάλουν έγκυρη προσφορά και η Αναθέτουσα Αρχή, σε περίπτωση ακύρωσης της προηγούμενης απόφασης της, θα προχωρήσει σε επανεξέταση, τότε θα έχουν το όφελος της επανεξέτασης με όλα τα ενδεχόμενα πιθανά. Δεν είναι δεσμευμένη η Αναθέτουσα Αρχή να κατακυρώσει τον διαγωνισμό στο δεύτερο σε σειρά κατάταξη προσφοροδότη. Από τη στιγμή που η Αναθέτουσα Αρχή έχει διάφορες επιλογές η προδικαστική ένσταση δεν είναι βάσιμη. Διαφοροποιήθηκε, δε, η ΑΑΠ από τα αναφερθέντα στην προσφυγή με αριθμό 513/2019, αναφέροντας ότι εκεί οι Αιτητές δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές του διαγωνισμού.
Στην συνέχεια η ΑΑΠ εξέτασε τον λόγο ακυρότητας με το οποίο υποστηρίζετο από τους Αιτητές ότι ο επιτυχών προσφοροδότης δεν κατέχει έγκυρο πιστοποιητικό εγγραφής ή έγκυρη άδεια ενασκήσεως επιχείρησης, ήτοι δεν πληροί τους όρους του διαγωνισμού. Η ΑΑΠ αναφέρθηκε εκτενώς στις σχετικές διατάξεις των όρων του διαγωνισμού και τις σχετικές αναφορές της Έκθεσης Αξιολόγησης στην οποία προέβη η Αναθέτουσα Αρχή. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Αναθέτουσα Αρχή κατά την εξέταση αν υφίσταται έγκυρο πιστοποιητικό εγγραφής ή έγκυρη άδεια ενασκήσεως επιχείρησης, ως απαιτείτο από τους όρους του διαγωνισμού, αποτάθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες, δηλαδή τις Ηλεκτρομηχανολογικές Υπηρεσίες και την Αρμόδια Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων. Η πρώτη απάντησε ότι δεν καλύπτετο η απαίτηση των προδιαγραφών για κατοχή έγκυρης άδειας ενάσκησης της επιχείρησης η οποία εκδίδεται σύμφωνα με τους περί Ηλεκτρισμού Κανονισμούς, ενώ η δεύτερη παρέπεμπε και πάλι στις Ηλεκτρομηχανολογικές Υπηρεσίες. Τελικά η Αναθέτουσα Αρχή και αφού έλαβε υπόψη τις απαντήσεις των δύο πιο πάνω υπηρεσιών, έκρινε ότι πληρείται η συγκεκριμένη πρόνοια της Νομοθεσίας και επομένως ικανοποιούνται οι απαιτήσεις τους Διαγωνισμού.
Η ΑΑΠ αφού διαπίστωσε ότι οι υπό εξέταση όροι ήταν ουσιώδεις, ανάφερε ότι ο όρος 6.1.6. (στ) ξεκάθαρα απαιτεί όπως για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό απαιτείται η κατοχή έγκυρου πιστοποιητικού εγγραφής ή έγκυρης άδειας ενασκήσεως της συγκεκριμένης επιχείρησης. Την απαίτηση αυτή η Αναθέτουσα Αρχή ήταν δεσμευμένη να την εφαρμόσει χωρίς παρεκκλίσεις. Ακόμα και ΑΗΚ, η οποία υποβλήθηκε ως τρίτος φορέας, κρίθηκε ότι δεν κατείχε τις εν λόγω άδειες και πιστοποιητικά, άρα δεν μπορούσε να δώσει τεχνική ή επαγγελματική στήριξη στην ESCO AHK.
Με βάση τα ως άνω η ΑΑΠ κατέληξε ότι η μη κατοχή από τον επιτυχόντα αλλά ούτε και από τον τρίτο φορέα των απαιτούμενων πιστοποιητικών ή αδειών οδηγεί την προσβαλλόμενη απόφαση σε ακύρωση.
Υπήρξε και απόφαση μειοψηφίας από μέλος της ΑΑΠ, με την οποία η προσφυγή θα έπρεπε να απορριφθεί.